Το μονοπάτι φωτίστηκε με ένα απαλό πράσινο. Τα φύλλα άρχισαν να χορεύουν σε παγανιστικούς ρυθμούς, η ζωή και ο θάνατος πιάστηκαν χέρι-χέρι, τίποτα δεν τους χωρίζει πια. Τελικά μετράει η διαδρομή ή ο προορισμός? Οι μυρωδιές είναι τέτοιες που δεν έχει σημασία κανένα από τα δυο. Τα νυχτοπούλια, οι κουκουβάγιες, τα βατράχια στην λίμνη, οι πυγολαμπίδες, οι νάνοι κάτω από την Γή, οι νεράιδες στα λουλούδια, τα ξωτικά στα δάση τα όνειρα στην πραγματικότητα όλα μαζί ένα ριχτάρι, ένας καναπές , κάτω από μια βελανιδιά και μια σπίθα φλόγα προσάναμμα στο κέντρο του κύκλου. Πες μου μια ιστορία!
Saturday, January 15, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
are to flaski k sta blogs!!! respect k^ welcome monsieur!!!
ReplyDeleteta sevh mou, selini.