Απ’ το τσιγάρο μου έπεσε
Ένα κομμάτι στάχτη
Σ’ ένα ρυάκι νερό
Τρεχούμενο διάφανο
Στο τέλος του σιφόνι
Του πειρατή τιμόνι
Για σκοτεινά νερά
Για βρώμικα νερά
Για απαγορευμένα νερά
Για ασφαλή νερά
Και το ταξίδι του αρχινάει
Στάχτη μουλιασμένη
Στη δυσοσμία
Στο υπόγειο κανάλι
Όπου οι ψυχές
Δεν πατάνε πόδι
Μα μόνο στα βουλώματα
Όταν κάτι φρακάρει
Και αυτό
Μόνο για επισκευή
